1 ای آنکه دل ربوده ای از دلربای ما تا حال ما نداند از او احتراز کن
2 جز موج کس گره نگشود از دل حباب زان تیغ آبدار مرا سرفراز کن
3 چون صید چشم او شدی ای بینوا اسیر فکری به حال جان تغافل گداز کن
1 صبح است مست باده دوشینه هوا چاک است از تبسم گل سینه هوا
2 پر می زند چو باز شکاری قدح ز موج بال تذرو دیده در آیینه هوا
1 سیرکن نو رسیده ما را وحشت آرمیده ما را
2 ای کبوتر دچار باز شوی دیده ای نور دیده ما را
1 گردش چشم تغافل ساغر لبریز ما اشک گلگون است در راه طلب شبدیز ما
2 در شهادت رگ برآورده است هر مویی زتن نشتری دارد ز هر مژگان به کف خونریز ما