ای صاف‌تر تو را ز هر آئینه از سحاب اصفهانی غزل 300

1 ای صاف‌تر تو را ز هر آئینه سینه‌ای آرد مگر در آینه رویت قرینه‌ای

2 مایل به رحم شد فلک کینه‌جو به من با من ولی هنوز تو در فکر کینه‌ای

3 خورشید اگر چه شاه سپهر است لیک هست در خیل بندگان کمینت کمینه‌ای

4 اهل هوس چو ما به تو مایل ولی کجا دارد صفای آینه هر آبگینه‌ای؟

5 عالم ز اشکم ار شده ویران تو را چه غم از اینکه ایمن است ز طوفان سفینه‌ای

6 اندیشه‌ای ز مفلسیم نیست تا مراست از گنج عشق در دل ویران دفینه‌ای

7 خوبان به جای زر نستانند در نظم ورنه (سحاب) دارم از این در خزینه‌ای