مرا تو جان عزیزی و یار محترمی از سعدی شیرازی غزل 596

1 مرا تو جان عزیزی و یار محترمی به هر چه حکم کنی بر وجود من حکمی

2 غمت مباد و گزندت مباد و درد مباد که مونس دل و آرام جان و دفع غمی

3 هزار تندی و سختی بکن که سهل بود جفای مثل تو بردن که سابق کرمی

4 ندانم از سر و پایت کدام خوبتر است چه جای فرق که زیبا ز فرق تا قدمی

5 اگر هزار الم دارم از تو بر دل ریش هنوز مرهم ریشی و داروی المی

6 چنین که می‌گذری کافر و مسلمان را نگه به توست که هم قبله‌ای و هم صنمی

7 چنین جمال نشاید که هر نظر بیند مگر که نام خدا گرد خویشتن بدمی

8 نگویمت که گلی بر فراز سرو روان که آفتاب جهانتاب بر سر علمی

9 تو مشکبوی سیه چشم را که دریابد که همچو آهوی مشکین از آدمی برمی

10 کمند سعدی اگر شیر شرزه صید کند تو در کمند نیایی که آهوی حرمی