تو مرا از نسب و از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 119

1 تو مرا از نسب و جان و خرد خویش منی من از آمیزش این چار گهر خویش توام

2 تو همه روزه بیاراسته چون دین منی من همه ساله برهنه شده چون کیش توام

3 پیش من حسن همانست که تو پیش منی نزد تو عیب چنانست که من پیش توام