1 ای چار رکن عالم خشتی ز بارگاهت خورشید سرفرازی در سایه کلاهت

2 هر صبح عید دولت افلاک بهر پابوس رویند چون غلامان گرد حریم جاهت

3 گیرد هلال عیدی از نعل برق سیرت پوشد غبار خلعت از گرد شاهراهت

4 برق سحاب نصرت تیغ عدو گدازت ابر بهار دولت دست جهان پناهت

5 چون ما شکسته موری در ترکتاز باران پامال گشته گردون از حمله سپاهت

6 رومی و ترک و هندو صید کمند فتحت چون آفتاب تابان عالم شکارگاهت

7 شاها تویی سلیمان من مور ناتوانم دارم امیدواری از لطف گاهگاهت

8 در خشکسال طالع مگذار تشنه کامم تو نوبهار و من خس تو ابر و من گیاهت

9 شایسته دعایی زیبنده ثنایی روز بدت نباشد دارد خدا نگاهت

10 تا روزگار باشد در روزگار باشی مسعود صبح و شامت فرخنده سال و ماهت

11 اقبال هم عنانت بخت جوان به کامت تأیید دستگیرت توفیق خیرخواهت

12 تا سایه تو باشد پیوسته بر سر ما بادا همیشه یارب لطف خدا پناهت