1 پیراهن ار ز یاسمن و گل کند رواست آن سرو لاله چهره، که در غنچهٔ قباست

2 خلقی، چو طرف، بر کمرش بسته‌اند دل وین دولت از میانه ببینیم تا کراست؟

3 کرد از هوای خویش دلم گرم ذره‌وار آن آفتاب روی، که بر بام این سراست

4 بر خاک پای او چه غم؟ ار صد هزار پی آب رخم بریخت، که خون منش بهاست

5 چشمش چه ساحریست؟ که شرطی ز دشمنی با من رها نکرد و همان دوستی بجاست

6 با من، دلا، گر سخن آن دهان مگوی من بر شنیده‌ام سخن او، دهان کجاست؟

7 در جان اوحدی اگر او ناوکی نخست چندین فغان و ناله و فریادش از چه خاست؟