1 یارم به سفر شد ای مسلمانان دل همره او و همره دل جان

2 ای رفته و برده جان و دل باز آی از بهر خدای تا کی این هجران

3 با وصل رهی یکی زمان بنشین وین آتش هجر خویش را بنشان

4 دانم که ز حال گشته باشی تو مشک و گل تو شده به دگرسان

5 مشک تو ز گرد عنبر اشهب وز مهر گل تو لاله نعمان

6 هر حال که باشدت به راه اندر زنهار به سوی بنده بنویس آن

7 تا گرت به راه رود پیش آید خشکش کنم از تف دل سوزان

8 ور خشکی دشت سارت آید پیش از دیده خود فرستمت باران

9 نه نه نفرستمت که ترسم من کاین صاعقه گردد آن شود طوفان