1 زان تغافلگر چرا نا شاد باید زبستن ای فراموشان به ذوق یاد باید زبستن

2 بلبلان نی الفت دام است اینجا نی قفس بر مراد خاطر صیاد باید زیستن

3 من نمی‌گویم به‌کلی ازتعلق‌ها برآ اندکی زبن درد سر آزاد باید زیستن

4 خواه در دوزخ وطن ‌کن خواه با فردوس ساز عافیت هر جا نباشد شاد باید زیستن

5 چون سپندم عمرها درکسوت افسردگی بر امید یک تپش فریاد باید زیستن

6 نیست زین دشوارترجهدی‌که ما را با فنا صلح کار عالم اضداد باید زیستن

7 زندگی برگردن افتاده‌ست یاران چاره چیست چند روزی هر چه باداباد باید زیستن

8 موج‌گوهر در قناعتگاه قسمت خشک نیست تردماغ شرم استعداد باید زیستن

9 هرسرمویت خم تسلیم چندین جانکنی است با هزاران تیشه یک فرهاد باید زیستن

10 بیدل این هستی نمی‌سازد به تشویش نفس شمع را تاکی به راه باد باید زیستن