زان شکرین‌لب گر شبی کردم شکار بوسه‌ای
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 زان شکرین‌لب گر شبی کردم شکار بوسه‌ای از من چه رنجی؟ ای پسر، سهل است کار بوسه‌ای
2 چون بی‌شمار از لعل خود دادی به هرکس بوس‌ها یا خود خطا باشد ترا کردن شکار بوسه‌ای
3 زآب دهانت مست شد دشمن، که خاکش بر دهن وآنگه من آشفته در رنج و خمار بوسه‌ای
4 جانا، دل محرور من شد بی‌قرار از شوق تو با او به بازی بعد ازین می‌ده قرار بوسه‌ای
5 روزی که خواهند از لبت عشاق عالم کام‌ها هرکس تمنایی کند، ما اختیار بوسه‌ای
6 آمد به لب جان از غمت، جانا، نمی‌گویی که: ما تا چند سوزیم این چنین در انتظار بوسه‌ای؟
7 روزی برای اوحدی یک بوسه بفرست از لبت وز لعل شکربار خود کم‌گیر بار بوسه‌ای