زان می عشق کز او پخته شود از حافظ شیرازی غزل 467

1 زان می عشق کز او پخته شود هر خامی گر چه ماه رمضان است بیاور جامی

2 روزها رفت که دست من مسکین نگرفت زلف شمشادقدی ساعد سیم اندامی

3 روزه هر چند که مهمان عزیز است ای دل صحبتش موهبتی دان و شدن انعامی

4 مرغ زیرک به در خانقه اکنون نپرد که نهاده‌ست به هر مجلس وعظی دامی

5 گله از زاهد بدخو نکنم رسم این است که چو صبحی بدمد در پی اش افتد شامی

6 یار من چون بخرامد به تماشای چمن برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی

7 آن حریفی که شب و روز می صاف کشد بود آیا که کند یاد ز دردآشامی

8 حافظا گر ندهد داد دلت آصف عهد کام دشوار به دست آوری از خودکامی