زان دوست که جان قالب مهر از غالب دهلوی رباعی 16

1 نهفت شوخی بی پرده شور جنگش را ز باده تندی این باده برد رنگش را

2 کدام آینه با روی او مقابل شد که بی قراری جوهر نبرد زنگش را

1 نگه به چشم نهان و ز جبهه چین پیداست شگرفی تو ز انداز مهر و کین پیداست

2 نظاره عرض جمالت ز نوبهار گرفت شکوه صاحب خرمن ز خوشه چین پیداست

1 نقشی ز خود به راهگذر بسته‌ایم ما بر دوست راه ذوق نظر بسته‌ایم ما

2 با بنده خود این همه سختی نمی‌کنند خود را به زور بر تو مگر بسته‌ایم ما؟