گه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1749

1 گه چرخ زنان همچون فلکم گه بال زنان همچون ملکم

2 چرخم پی حق رقصم پی حق من زان ویم نی مشترکم

3 چون دید مرا بخرید مرا آن کان نمک زان بانمکم

4 شیر است یقین در بیشه جان بدرید یقین انبان شکم

5 آن کو به قضا داده‌ست رضا قاضی کندش روزی ملکم

6 یأجوج منم مأجوج منم حد نیست مرا هر چند یکم

7 بربند دهان در باغ درآ تا کم نکنی خط‌های چکم