با دو صد ناز ز من دوش براه از صفای اصفهانی غزل 133

1 با دو صد ناز ز من دوش براه عجبی برده ماه عجبی دل بنگاه عجبی

2 طالب زلف تو دل بود شد ایدر ز نخست بگناه عجبی رفت بچاه عجبی

3 من و چشم سیهش روز جهان کرد خراب من ز آه عجبی او ز نگاه عجبی

4 تا شدم خاک نشین در میخانه عشق دستگاه عجبی دارم و جاه عجبی

5 سر برآورد ز خم ساغر می این عجبست که ز چاه عجبی سر زده ماه عجبی

6 تکیه زد پادشه حسن تو بر بالش ناز تکیه گاه عجبی بین تو ز شاه عجبی

7 خال هندوی بتی زد ره ایمان صفا دزد راه عجبی گشت بچاه عجبی