1 با آن سبک روحی گل وان لطف شه برگ سمن چون او ببیند روی تو هر برگ او گردد سه من

2 ای گلشن تو زندگی وی زخم تو فرخندگی وی بنده‌ات را بندگی بهتر ز ملک انجمن

3 گفتی که جان بخشم تو را نی نی بگو بکشم تو را تا زنده‌ای باشم تو را چون شمع در گردن زدن

4 زاهد چه جوید رحم تو عاشق چه جوید زخم تو آن مرده‌ای اندر قبا وین زنده‌ای اندر کفن

5 آن در خلاص جان دود وین عشق را قربان شود آن سر نهد تا جان برد وین خصم جان خویشتن

6 ای تافته در جان من چون آفتاب اندر حمل وی من ز تاب روی تو همچون عقیق اندر یمن