با لعل جان فزای تو از ابراهیم شاهدی دده غزل 25

1 با لعل جان فزای تو آب زلال چیست با آفتاب روی تو مه در کمال چیست

2 دل تنگ گشته‌ام ز دهانت که هست نیست ور نیست باز گو که خیال محال چیست

3 در حسن بی مثال تو حیران شدند خلق معلوم کس نشد که رخت را مثال چیست

4 دارم امید وصل ولیکن ز بخت خویش در حیرتم که عاقبت این مآل چیست

5 چون نوبهار عمر ندارد بقا بسی با گل بگو که این همه غنج و دلال چیست

6 شد شاهدی چو مو بخیال میان تو معلوم هم نشد که خیال محال چیست