با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2481

1 با همگان فضولکی چون که به ما ملولکی رو که بدین عاشقی سخت عظیم گولکی

2 ای تو فضول در هوا ای تو ملول در خدا چون تو از آن قان نه‌ای رو که یکی مغولکی

3 مستک خویش گشته‌ای گه ترشک گهی خوشک نازک و کبرکت که چه در هنرک نغولکی

4 گر تو کتاب خانه‌ای طالب باغ جان نه‌ای گر چه اصیلکی ولی خواجه تو بی‌اصولکی

5 رو تو به کیمیای جان مس وجود خرج کن تا نشوی از او چو زر در غم نیم پولکی

6 گفتم با ضمیر خود چند خیال جسمیان یا تو ز هر فسرده‌ای سوی دلم رسولکی

7 نور خدایگان جان در تبریز شمس دین کرد طریق سالکان ایمن اگر تو غولکی