با همه مهر و با منش کینست از سعدی شیرازی غزل 85

1 با همه مهر و با منش کینست چه کنم حظ بخت من اینست

2 شاید ای نفس تا دگر نکنی پنجه با ساعدی که سیمینست

3 ننهد پای تا نبیند جای هر که را چشم مصلحت بینست

4 مثل زیرکان و چنبر عشق طفل نادان و مار رنگینست

5 دردمند فراق سر ننهد مگر آن شب که گور بالینست

6 گریه گو بر هلاک من مکنید که نه این نوبت نخستینست

7 لازمست احتمال چندین جور که محبت هزار چندینست

8 گر هزارم جواب تلخ دهی اعتقاد من آن که شیرینست

9 مرد اگر شیر در کمند آرد چون کمندش گرفت مسکینست

10 سعدیا تن به نیستی درده چاره با سخت بازوان اینست