زنده‌دل از چه رو بدن عالم از فیض کاشانی غزل 379

1 زنده‌دل از چه رو بدن عالم نور می‌رود جاهل مرده‌دل ز گور هم سوی گور می‌رود

2 طالب نشئهٔ بقا سوی خدا روان شود دستهٔ نشئهٔ فنا سوی ثبور می‌رود

3 هرکه درین سرا بدید نشئه آخرت، بدید در ره او ز پیش و پس رایت نور می‌رود

4 وان که ز نشئهٔ دگر کور بود درین سرا چون برود ازین سرا هم کر و کور می‌رود

5 هرکه ز تقویش لباس افسر علم بر سرش وان که به معصیت تنید ناقص و عور می‌رود

6 هرکه ز کینه و حسد آتش خشم برفروخت او ز تنور آتشی سوی تنور می‌رود

7 سوی بهشتی میرود هرکه به اختیار مرد قعر جحیم جا کند آن که به زور می‌رود

8 هرکه بخشم مبتلا راست چو مار می‌شود وآن که اسیر حرص شد خوار چو مور می‌رود

9 غفلت فیض بین که چون غره گفتگو شده ماتم خود گذاشته در پی سور می‌رود