غم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 772

1 خواند عیسی نام حق بر استخوان از برای التماس آن جوان

2 حکم یزدان از پی آن خام مرد صورت آن استخوان را زنده کرد

1 برخیز و بزن یکی نوایی بر یاد وصال دلربایی

2 هین وقت صبوح شد فتوحی هین وقت دعاست الصلایی

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد