آن که بی پرواییش هردم از ابوالحسن فراهانی غزل 18

1 آن که بی پرواییش هردم مرا رسوا کند کاش از رسوایی خود اندکی پروا کند

2 از برای آن که سوزد دوست را در پیش غیر شمع هم خود را وهم پروانه را رسوا کند

3 من به او مشغول و او با دیگران گرم سخن چون تهیدستی که با پرمایه سودا کند