هر از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 19

1 هر که صاحب ذوق بود از گفت او لذتی می‌دید و تلخی جفت او

2 نکته‌ها می‌گفت او آمیخته در جلاب قند زهری ریخته

3 ظاهرش می‌گفت در ره چست شو وز اثر می‌گفت جان را سست شو

4 ظاهر نقره گر اسپیدست و نو دست و جامه می سیه گردد ازو

5 آتش ار چه سرخ رویست از شرر تو ز فعل او سیه کاری نگر

6 برق اگر نوری نماید در نظر لیک هست از خاصیت دزد بصر

7 هر که جز آگاه و صاحب ذوق بود گفت او در گردن او طوق بود

8 مدتی شش سال در هجران شاه شد وزیر اتباع عیسی را پناه

9 دین و دل را کل بدو بسپرد خلق پیش امر و حکم او می‌مرد خلق