هر که او معشوق دارد گو چو از سنایی غزنوی غزل 155

1 هر که او معشوق دارد گو چو من عیار دار خوش لب و شیرین زبان خوش عیش و خوش گفتار دار

2 یار معنی دار باید خاصه اندر دوستی تا توانی دوستی با یار معنی دار دار

3 از عزیزی گر نخواهی تا به خواری اوفتی روی نیکو را عزیز و مال و نعمت خوار دار

4 ماه ترکستان بسی از ماه گردون خوبتر مه ز ترکستان گزین و ز ماه گردون دون عار دار

5 زلف عنبر بار گیر و جام مالامال کش دوستی با جام و با زلفین عنبر بار دار

6 ور همی خواهی که گردد کار تو همچون نگار چون سنایی خویشتن در عشق او بر کار دار