1 هرکه جست از خدای خود دنیی مرحبا لیک نبودش عقبی

2 هردو نبود به هم یکی بگذار زان سرای نفیس دست مدار

3 هست بی‌قدر دنیی غدّار مر سگان راست این چنین مردار

4 وانکه از کردگار عقبی خواست گر مر او را دهیم جمله رواست

5 زانکه گشتای خوب کاران راست جمله عقبی حلال خواران راست

6 وانکه دعوی دوستی ما کرد از تن و جان او برآرم گرد

7 هیچ اگر بنگرد سوی اغیار زنده او را برآورم بردار

8 دانی از بهر چیست رنج و عنا زانکه اللّٰه اَغیَرُ منّا

9 تن خود از دین به کام دارد مرد هرچه جز حق حرام دارد مرد