هر کو به خرابات مرا راه از سنایی غزنوی غزل 150

1 هر کو به خرابات مرا راه نماید زنگ غم و تیمار ز جانم بزداید

2 ره کو بگشاید در میخانه به من بر ایزد در فردوس برو بر بگشاید

3 ای جمع مسلمانان پیران و جوانان در شهر شما کس را خود مزد نباید

4 گویند سنایی را شد شرم به یک بار رفتن به خرابات ورا شرم نیاید

5 دایم به خرابات مرا رفتن از آنست کالا به خرابات مرا دل نگشاید

6 من می‌روم و رفتن و خواهم رفتن کمتر غمم اینست که گویند نشاید