هر آن خصمی که با من آسمان از سحاب اصفهانی غزل 117

1 هر آن خصمی که با من آسمان کرد شرار آه من با او همان کرد

2 مرا چون یافت در تن نیست جانی بهای بوسه ی او نقد جان کرد

3 مآلی خوش ندارد جور بنگر چه با گل عاقبت باد خزان کرد

4 همین بیمهری گردون مرا بس که با آن سست مهرم مهربان کرد

5 چه با کاهی کند سوزان شراری غم جانکاه او با جان همان کرد

6 خوش آن کو عمر فانی در ره عشق مبدل با حیات جاودان کرد

7 (سحاب) از فتنهٔ دهر ایمن آن گشت که جا بر درگه پیر مغان کرد