1 ای گلشن از بهار خیال تو سینه‌ها برگ گل از طراوت نامت سفینه‌ها

2 هرجا غمت رواج دهد گوهر شکست بر سنگ خاره رشک برند آبگینه‌ها

1 بی رخت شکوه ز بخت سیهی نیست مرا لاف طاقت زده ام کم گنهی نیست مرا

2 دیده گر جلوه گه گلشن امید شود همچو نرگس سر و برگ نگهی نیست مرا

1 شد شیشه خانه باغ دل از جان سخت ما جز سنگ فتنه یار نیارد درخت ما

2 بیگانه الفتیم چه دنیا چه آخرت در خانه وجود و عدم نیست رخت ما