هرکه نوشد از قضا گر جام مشحون از طغرل احراری غزل 22

1 هرکه نوشد از قضا گر جام مشحون تو را می‌کند درس ادب نیرنگ افسون تو را

2 در طریق عشق اندر وسعت‌آباد جنون نگذرد غیر از سمند وهم هامون تو را!

3 سرو اندر باغ سر در پای شمشاد افکند گر ببیند طره گیسوی واژون تو را!

4 شبنم خجلت شود کوه بدخشان تا ابد بشنود وصف حدیث لعل میگون تو را!

5 خامه تحریر از چوب صنوبر بایدم تا به عرض آرم بلندی‌های مضمون تو را!

6 هرکسی ناید به زیر پرده مضراب غم زیر و بم بسیار باشد ساز قانون تو را!

7 از فریب نرگس مستت کسی آگاه نیست ای بسا افسون که باشد چشم مفتون تو را!

8 قرعه فال طرب هرگز نآمد از قضا از هجوم بخت بد عشاق محزون تو را!

9 قامت طوبی به زیر بار خجلت بشکند در چمن بیند خرام قد موزون تو را!

10 طغرل از جان می‌کند امروز صراف سخن حلقه گوش معانی در مکنون تو را!