هرکه آمد به سوی خانه ما از طغرل احراری غزل 36

1 هرکه آمد به سوی خانه ما خواند شه‌بیت آستانه ما

2 ساز عشاق ما نوای تو شد این بود تا ابد ترانه ما!

3 بس که مجنون وادی عشقیم گشت عالم پر از فسانه ما

4 جز پریشانی کس نمی‌فهمد یک سر مو زبان شانه ما

5 پر عنقا نشان هستی ماست کی رسد تیر بر نشانه ما؟!

6 شاهبازیم ما به صید سخن اوج معنی است آشیانه ما!

7 شهد مضمون گرفت راه نفس تا که خاموشی بهانه ما

8 از عدم آمدیم تا به وجود همچو ما نیست در زمانه ما!

9 بحر عشقیم و قلزم معنی نیست پیدا ولی کرانه ما!

10 بس که دهقان مزرع عملیم دل دمد لیک جای دانه ما

11 طغرلم محو مصرع بیدل جبهه سوز است آستانه ما!