1 هرکه چون یوسف شود از محنت زندان خلاص قحطیان را می کند از قحط در کنعان خلاص

2 زود از دنبال هر کام و تمنا می روند این تهی ظرفان نمی گردند از حرمان خلاص

3 پادشاهان را دل ما رام کردن دولت است ما به دام آییم دشوار و شویم آسان خلاص

4 ما نظربازیم و عاشق پیشه گو مفتی بدان نیست زاهد از ریا و عاشق از بهتان خلاص

5 زاهد خلوت نشین را دل به صد جا می رود کس نیابد از فریب آن صف مژگان خلاص

6 خوش «نظیری » دامن وقتی به جنگ آورده‌ای دیر بازآید گر از دستت کند دامان خلاص