ای آنکه در دیار دلم خانه از حسین خوارزمی غزل 218

1 ای آنکه در دیار دلم خانه کرده ای گنجی از آنمقام بویرانه کرده ای

2 گه عقلها بنرگس مخمور برده گه فتنه ها بغمزه مستانه کرده ای

3 عالم پر از روایح و مشک و عبیر شد چون گیسوی معنبر خود شانه کرده ای

4 تا ای پری سلاسل مشکین نموده ای ارباب عقل را همه دیوانه کرده ای

5 در آرزوی لعل شکر بار خویشتن چشم مرا خزینه دردانه کرده ای

6 من در بروی غیر ز غیرت چو بسته ام تا در حریم جان و دلم خانه کرده ای

7 مرغ دل مرا که نشیمن ز سدره داشت ایشمع دلفروز تو پروانه کرده ای

8 خود کرده آشنا بمن ای شوخ دلربا آنگه روش چو مردم بیگانه کرده ای

9 برخوان وصل داده صلا اهل عشق را یاد حسین بیدل شیدا نکرده ای