مجالی کی بود با تو از عبدالقادر گیلانی غزل 65

1 مجالی کی بود با تو حدیث خویشتن گفتن که پیش چون تو بدخوئی نمی آرم سخن گفتن

2 زمانی خلوتی خواهم که گویم حال خود با تو که نتوان شرح حال خویشتن در انجمن گفتن

3 قد و روی ترا چون هر کسی سرو سمن گوید توان خاروخس کویت به از سرو و سمن گفتن

4 به جان کندن نهانی یک سخن گویند از او با من که از شیرین حکایت خوش بود با کوهکن گفتن

5 نباید گفت با بی درد هرگز وصف حسن تو که بی حاصل بود بسیار از گل با زغن گفتن

6 غم تو از دل محیی نخواهد شد به آسانی که نتواند مقید بی جهت ترک وطن گفتن