آن که صد نامه ما خواند از نظیری نیشابوری غزل 136

1 آن که صد نامه ما خواند و جوابی ننوشت سطری از غیر نیامد که کتابی ننوشت

2 شمع بی شعله به پروانه فرستاد آن دوست که به ما نامه روان کرد و عتابی ننوشت

3 همه جا شوق تو لب تشنه به راهم آورد دم آبی نگرفتم که شتابی ننوشت

4 کف پایی به ره بادیه ام ریش نشد که فریب سر خارش به سرابی ننوشت

5 قدمی نامدم از منزل و سامان بیرون در ره عشق به گنجی که خرابی ننوشت

6 اشک و آه از در این مدرسه بردم که ادیب حرز حسن تو به هر مشک و گلابی ننوشت

7 سینه یی ریش ازین راز نگردید که عشق قصه ای بر سر منقار عقابی ننوشت

8 عقد در چند «نظیری » به هوس نظم کنی هیچ کس نظم تو بر طرف نقابی ننوشت