1 این باد ز طرف چمن کیست که داند وین بوی گل از پیرهن کیست که داند

2 این نافه که بر گل شکند غالیه ی تر از سلسله ی پر شکن کیست که داند

3 دانم که مه بدر بود خسرو انجم آن ماه نو از انجمن کیست که داند

4 من خود شدم افسانه ی شهری بفسونش افسون تو مهر دهن کیست که داند

5 ما را به رخ زرد بود صد رقم از خون آن گلرخ نسرین بدن کیست که داند

6 ای باد چه داری خبر از غنچه ی لعلش آن غنچه دهن با سخن کیست که داند

7 آشوب دل و دیده ی بیدار فغانی نظاره ی سرو و سمن کیست که داند