این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2278

1 این کیست این این کیست این شیرین و زیبا آمده سرمست و نعلین در بغل در خانه ما آمده

2 خانه در او حیران شده اندیشه سرگردان شده صد عقل و جان اندر پیش بی‌دست و بی‌پا آمده

3 آمد به مکر آن لعل لب کفچه به کف آتش طلب تا خود که را سوزد عجب آن یار تنها آمده

4 ای معدن آتش بیا آتش چه می‌جویی ز ما والله که مکر است و دغا ای ناگه این جا آمده

5 روپوش چون پوشد تو را ای روی تو شمس الضحی ای کنج و خانه از رخت چون دشت و صحرا آمده

6 ای یوسف از بالای چه بر آب چه زد عکس تو آن آب چه از عشق تو جوشیده بالا آمده

7 شاد آمدی شاد آمدی جادو و استاد آمدی چون هدهد پیغامبری از پیش عنقا آمده

8 ای آب حیوان در جگر هر جور تو صد من شکر هر لحظه‌ای شکلی دگر از رب اعلا آمده

9 ای دلنواز و دلبری کاندرنگنجی در بری ای چشم ما از گوهرت افزون ز دریا آمده

10 چرخ و زمین آیینه‌ای وز عکس ماه روی تو آن آینه زنده شده و اندر تماشا آمده

11 خاموش کن خاموش کن از راه دیگر جوش کن ای دود آتش‌های تو سودای سرها آمده