این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 428

1 این چنین پابند جان میدان کیست ما شدیم از دست این دستان کیست

2 عشق گردان کرد ساغرهای خاص عشق می‌داند که او گردان کیست

3 جان حیاتی داد کوه و دشت را ای خدایا ای خدایا جان کیست

4 این چه باغست این که جنت مست اوست وین بنفشه و سوسن و ریحان کیست

5 شاخ گل از بلبلان گویاترست سرو رقصان گشته کاین بستان کیست

6 یاسمن گفتا نگویی با سمن کاین چنین نرگس ز نرگسدان کیست

7 چون بگفتم یاسمن خندید و گفت بیخودم من می‌ندانم کان کیست

8 می‌دود چون گوی زرین آفتاب ای عجب اندر خم چوگان کیست

9 ماه همچون عاشقان اندر پیش فربه و لاغر شده حیران کیست

10 ابر غمگین در غم و اندیشه است سر پرآتش عجب گریان کیست

11 چرخ ازرق پوش روشن دل عجب روز و شب سرمست و سرگردان کیست

12 درد هم از درد او پرسان شده کای عجب این درد بی‌درمان کیست

13 شمس تبریزی گشاده‌ست این گره ای عجب این قدرت و امکان کیست