ایمان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 608

1 ایمان بر کفر تو ای شاه چه کس باشد سیمرغ فلک پیما پیش تو مگس باشد

2 آب حیوان ایمان خاک سیهی کفران بر آتش تو هر دو ماننده خس باشد

3 جان را صفت ایمان شد وین جان به نفس جان شد دل غرقه عمان شد چه جای نفس باشد

4 شب کفر و چراغ ایمان خورشید چو شد رخشان با کفر بگفت ایمان رفتیم که بس باشد

5 ایمان فرسی دین را مر نفس چو فرزین را وان شاه نوآیین را چه جای فرس باشد

6 ایمان گودت پیش آ وان کفر گود پس رو چون شمع تنت جان شد نی پیش و نی پس باشد

7 شمس الحق تبریزی رانی تو چنان بالا تا جز من پابرجا خود دست مرس باشد