1 کی باشد اختری در اقطار در برج چنین مهی گرفتار

2 آواره شده ز کفر و ایمان اقرار به پیش او چو انکار

3 کس دید دلی که دل ندارد با جان فنا به تیغ جان دار

4 من دیدم اگر کسی ندیدست زیرا که مرا نمود دیدار

5 علم و عملم قبول او بس ای من ز جز این قبول بیزار

6 گر خواب شبم ببست آن شه بخشید وصال و بخت بیدار

7 این وصل به از هزار خوابست از خواب مکن تو یاد زنهار

8 از گریه خود چه داند آن طفل کاندر دل‌ها چه دارد آثار

9 می‌گرید بی‌خبر ولیکن صد چشمه شیر از او در اسرار

10 بگری تو اگر اثر ندانی کز گریه تست خلد و انهار

11 امشب کر و فر شهریاریش اندر ده ماست شاه و سالار

12 نی خواب رها کند نه آرام آن صبح صفا و شیر کرار