تو کیستی ز کجائی از اقبال لاهوری زبور عجم 111

1 تو کیستی ز کجائی که آسمان کبود هزار چشم براه تو از ستاره گشود

2 چه کویمت که چه بودی چه کرده ئی چه شدی که خون کند جگرم را ایازی محمود

3 تو آن نئی که مصلی ز کهکشان میکرد شراب صوفی و شاعر تر از خویش ربود

4 فرنگ اگرچه ز افکار تو گره بگشاد به جرعه دگری نشئه ترا افزود

5 سخن ز نامه و میزان دراز تر گفتی به حیرتم که نبینی قیامت موجود

6 خوشا کسی که حرم را درون سینه شناخت دمی تپید و گذشت از مقام گفت و شنود

7 از آن بمکتب و میخانه اعتبارم نیست که سجده ئی نبرم بر در جبین فرسود