من که باشم؟ در زیان افتاده‌ای
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
1 من که باشم؟ در زیان افتاده‌ای از هوی اندر هوان افتاده‌ای
2 بیخودی، رخ در بیابان کرده‌ای گمرهی، از کاروان افتاده‌ای
3 ناکسی، از بخت دوری جسته‌ای مفلسی، از خان و مان افتاده‌ای
4 گاه گویایی فضیحت گشته‌ای وقت خاموشی زیان افتاده‌ای
5 از بهشت اندر جهنم رفته‌ای بر زمین از آسمان افتاده‌ای
6 بر سر کوی سبکباران عشق از گرانی رایگان افتاده‌ای
7 گوهر خود را ز خس نشناخته وز خسی در خاکدان افتاده‌ای
8 دل ز غفلت بسته در جایی چنین وانگه از جایی چنان افتاده‌ای
9 روز سربازی عنان پیچیده‌ای وقت مردی ناتوان افتاده‌ای
10 همنشینان بر کنار بحر و من از کنار اندر میان افتاده‌ای
11 اوحدی‌وار از برای این و آن در زبان این و آن افتاده‌ای