1 من که باشم؟ که به من نامه فرستند و سلام گو: به دشنام ز من یاد کن از لب، که تمام

2 از کجا میرسد این نامه فرو بسته به مهر؟ کز نسیمش نفس مشک بر آید به مشام

3 نامهٔ دوست همی خوانم و در تشویشم که جوابش چه نویسم من آشفته پیام؟

4 می‌نویسم سخن مهر و قلم می‌گوید: عجب ار نامه نسوزد! که بسوزست کلام

5 بنوشتم غرض، اما ننمودم بکسی قصهٔ خاص نشاید که نمایند به عام

6 دلبرا، می‌کنم از دور سلامت، گرچه دشمنانم نگذارند که: آیم به سلام

7 به نصیحت گر خود گوش نکردم، زانست دلم امروز چنین سوخته و کارم خام

8 پادشاهی، تو به درویش کجا دل بنهی؟ این قدر بس که نظر باز نگیری ز غلام

9 اوحدی، با تو گر ایام به کینست مترس جهد آن کن که به مهری گذرانی ایام