کدام تیر بلا ترکش زمانه از سحاب اصفهانی غزل 134

1 کدام تیر بلا ترکش زمانه ندارد که از تنم هدف و از دلم نشانه ندارد

2 مخوان در این چمن ای مرغ دل سرود محبت چرا که گوش کسی میل این ترانه ندارد

3 دلش اگر چه چو سنگ است لیک قصه ی خود را نگویمش که دلش تاب این فسانه ندارد

4 همین نه عمر فزاید چو آب چشمه ی حیوان کدام خاصیت آن خاک آستانه ندارد

5 دلم به ورطه ی دریای عشق چیست غریقی که میل ساحل ازین بحر بی کرانه ندارد

6 به تار زلف تو دلها گرفته اند ز بس جا عجب نه گر سر زلف تو جای شانه ندارد

7 ز جرم دوستی خود (سحاب) کردمش آگه چو یافتم که پی کشتنم بهانه ندارد