چه فروشدی به کلفت چه شدت از وحشی بافقی غزل 379

1 چه فروشدی به کلفت چه شدت چه حال داری برو و بکش دو جامی که بسی ملال داری

2 دل تست فارغ از غم که شراب عیش خوردی تو به عیش کوش و مستی که فراغ بال داری

3 تو نشسته در مقابل من و صد خیال باطل که به عالم تخیل به که اتصال داری

4 به کدام علم یارب به دل تو اندر آیم که ببینم و بدانم که چه در خیال داری

5 به ترشح عنایت غم باز مانده‌ای خور تو که کاروان جانها به لب زلال داری

6 چه خوش است از تو وحشی ز شراب عشق مستی که نه خستهٔ فراقی نه غم وصال داری