1 چه فرخ روزگاری باشد آن روز که گردد هم نشین دو یار دل سوز

2 همه سرمایهٔ عشرت مهیا ز موج شادمانی دل چو دریا

3 مراد و خوش دلی و کامرانی نشاط عشق و آغاز جوانی

4 کسی را کاین همه یک جا دهد دست گر از دولت بنازد جای آن هست

5 مرا کاین دولت امروز است در چنگ به دولت چون ننوشم جام گلرنگ

6 زمان چون رفت دیگر یافت نتوان عنان زندگانی تافت نتوان

7 بساکس کانده فردا کشیدند که دی مردند و فردا را ندیدند