هرکجا بود خوبی در فنون حسن از فیض کاشانی غزل 219

1 هرکجا بود خوبی در فنون حسن استاد در رموز معشوقی از تو میبرد ارشاد

2 زلف کافرت سرکش تیر غمزه‌ات جانکاه دین ز دست این نالد جان از او کند فریاد

3 عشق تو خرابم کرد هجر تو کبابم کرد از لبت شرابم ده زنده‌ام کن و آباد

4 بیتو چون توانم زیست با تو چون توانم بود هجر میکند بیداد وصل میکند بنیاد

5 هجرت آتش افروزد وصل پاک می‌سوزد ای ز هجر تو فریاد وی ز دست وصلت داد

6 چند اسیر خود باشیم از خودم بخر جانا گرد سر بگردانم لیکنم مکن آزاد

7 از خودم رهائی ده تا همه ترا باشم محو ذکر تو گردم جز تو هیچ نارم یاد

8 خواهم از خود آزادی تا ترا شوم بنده چون ترا شدم بنده از جهان شوم آزاد

9 بی‌تو در نفیرم من در غم و زحیرم من خویش را بمن بنما تا شود ز رویت شاد

10 فیض میردا ز دوریت و ز بلای مهجوریت کی تو این روا داری چون پسندی این بیداد