هر جا معشوق تازه روئی است از فیض کاشانی غزل 126

1 هر جا معشوق تازه روئی است از میکده خدا سبوئی است

2 زان چشمه جانفزا روان است هر جا از حسن آبروئی است

3 زلف همه دلبران عالم از طرهٔ یار تار موئی است

4 هر جا مشگی و عنبری هست از گیسوی آن نگار بوئی است

5 در هر که جمال با کمالیست از بحر محیط دوست جوئی است

6 از ره نروی که اوست مقصود هر جا در هر دل آرزوئی است

7 غافل نشوی که اوست مطلوب هر جا طلبی و جستجوئی است

8 این طرفه که قبله جز یکی نیست روی دل هر کسی بسوئی است

9 ای فیض به جز حدیث او نیست هر جا سخنی و گفت و گوئی است