هر کجا عکس جمال یار می‌افتد از قصاب کاشانی غزل 34

1 هر کجا عکس جمال یار می‌افتد در آب گویی از گلشن گل بی‌خار می‌افتد در آب

2 باز می‌دارد ز رفتن بحر را حیرت مگر سایه آن سرو خوش‌رفتار می‌افتد در آب

3 یک نگاهی کن که می‌گردد صدف را آب دل عکس این بادام تا از بار می‌افتد در آب

4 جوش دریا ماهیان‌ را سوخت از حسرت مگر پرتویی زآن آتشین رخسار می‌افتد در آب

5 خوشه مرجان چو بید واژگون آشفته شد سایه زلفش ز بس بسیار می‌افتد در آب

6 ابر تا بگذشت از دریای آن گلزار حسن قطره چون گلگوشه دستار می‌افتد در آب

7 دید تا قصاب چشمش را دلش در خون نشست شد چو طوفان، ناخدا ناچار می‌افتد در آب