هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 837

1 هر کجا بوی خدا می‌آید خلق بین بی‌سر و پا می‌آید

2 زانک جان‌ها همه تشنه‌ست به وی تشنه را بانگ سقا می‌آید

3 شیرخوار کرمند و نگران تا که مادر ز کجا می‌آید

4 در فراقند و همه منتظرند کز کجا وصل و لقا می‌آید

5 از مسلمان و جهود و ترسا هر سحر بانگ دعا می‌آید

6 خنک آن هوش که در گوش دلش ز آسمان بانگ صلا می‌آید

7 گوش خود را ز جفا پاک کنید زانک بانگی ز سما می‌آید

8 گوش آلوده ننوشد آن بانگ هر سزایی به سزا می‌آید

9 چشم آلوده مکن از خد و خال کان شهنشاه بقا می‌آید

10 ور شد آلوده به اشکش می‌شوی زانک از آن اشک دوا می‌آید

11 کاروان شکر از مصر رسید شرفه گام و درا می‌آید

12 هین خمش کز پی باقی غزل شاه گوینده ما می‌آید