ساقی کجاست کز می گلگون از قصاب کاشانی غزل 259

1 ساقی کجاست کز می گلگون نشسته باشیم چون داغ لاله تا کی در خون نشسته باشیم

2 شاید که آشنایی ما را کند نوازش تا کی چو حلقه در، بیرون نشسته باشیم

3 خوب است راستی را از سرو یاد گیریم تا کی چو بید مجنون وارون نشسته باشیم

4 سازد ذلیل ما را رویش ز لشگر خط بر عارضی که چون خال موزون نشسته باشیم

5 یاران و هم‌نشینان کردند کوچ و رفتند تنها در این بیابان ما چون نشسته باشیم

6 قصاب از دو عالم کردی تو قطع امید بهتر کز این دو منزل بیرون نشسته باشیم