در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2609

1 در عشق کجا باشد مانند تو عشقینی شاهان ز هوای تو در خرقه دلقینی

2 بر خوان تو استاده هر گوشه سلیمانی وز غایت مستی تو همکاسه مسکینی

3 بس جان گزین بوده سلطان یقین بوده سردفتر دین بوده از عشق تو بی‌دینی

4 کو گوهر جان بودن کو حرف بپیمودن کو سینه ره بینی کو دیده شه بینی

5 هر مست میت خورده دو دست برآورده کاین عشق فزون بادا وز هر طرف آمینی

6 گویند بخوان یاسین تا عشق شود تسکین جانی که به لب آمد چه سود ز یاسینی

7 آن دلشده خاکی کز عشق زمین بوسد در دولت تو بنهد بر پشت فلک زینی

8 آوه خنک آن دل را کو لازم آن جان شد گه باده جان گیرد گه طره مشکینی

9 هرگز نکند ما را عالم به جوال اندر کز شمس حق تبریز پر کردم خرجینی