کجا گوهر وصلش آرم به دست از جلال عضد غزل 29

1 کجا گوهر وصلش آرم به دست که جز باد چیزی ندارم به دست

2 سر زلف او تا نگیرد قرار کی آید دل بی قرارم به دست ؟

3 گهش می فشانم سر خود به پای گهش جان خود می سپارم به دست

4 بدادم دل از دست چون دیدمش چه چاره نبود اختیارم به دست

5 ز تیغ نگارین اگر سرکشم سزد گر ببندی نگارم به دست

6 سرآمد درین آرزو روز عمر که افتد شبی زلف یارم به دست

7 الا ساقی از جام غم تا به کی بده آن می خوشگوارم به دست

8 بنه برکفم باده بر یاد آن که باد است ازو یادگارم به دست

9 ببازم سر خویش را چون جلال مگر دامن وصلش آرم به دست